Κατ΄ αρχήν, δεν είναι τυρί. Η βικιπαίδεια σε ξορκίζει να μην το αποκαλείς έτσι. Φτιάχνεται γαρ από τον ορό του γάλακτος, μυζηθρούλα σα να λέμε, που θερμαίνεται και κροκιδώνεται και εντέλει (της ricotta τα πάθη) στραγγίζεται. Γι αυτόν ακριβώς το λόγο -κρατήσου- έχει μόλις 5% λιπαρά! Τρως δηλαδή 8 φορές ricotta εκεί που θά'τρωγες μία φορά φέτα! Θα ήταν κρίμα να μην παραθέσω δύο ακόμη τρόπους αξιοποίησης του παρασκευάσματος αυτού (ΔΕΝ είναι τυρί, λέμεεεεεε...).
Αν έχεις πρόσβαση σε νόστιμο καλαμποκόψωμο, από αυτό το γλυκό, κίτρινο και σκληρό/πυκνό, συνδύασέ το με το υλικό μας και γαλοπούλα σε ονειρικό αλτερνατίφ ψωμοτύρι του φτωχοδιανοούμενου. Αν πάλι έχεις φούρνο, βάλε σε ανοιχτό αλουμινόχαρτο μια γροθιά ricotta, και άσε τη στους 200 να σχηματίσει μια χρυσοκαφετί κρούστα. Φάε να δεις.
Μα, δεν το πιστεύω ότι κάθομαι και δίνω συνταγές!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου